bezdotykowa wieczność (ciąg dalszy)

bezmiar tęsknot i wyrzeczeń
kiedyś będę szyszką, a ty mchem
nienazwane brzmi lepiej, lepiej smakuje
nierzeczywistość pulsuje wrotyczem
spiłam wszystkie twoje patogeny
z kubka w kropki z akacji i róż
wdzięczę się do siebie, zapadam w sen

nienasycenie, za dużo mnie we mnie, by osłonić serce
mierzę każdy gest, każde słowo, każde oczu mgnienie, ognia dar
obracam kule ciemnej drogi w koniec świata, smak wściekłego ego
niewiele wielkich słów w korowodzie namiętności

tak samo pragnę, jak i ty 
widzę cię, migasz mi, śledzę każdy ruch
w utęsknieniu czekam, jak i ty czekałeś
nadrobimy, obiecałeś

https://www.youtube.com/watch?v=PDJPpG8e4n4